Wzmianka o rasach...

                                                       Yorkshire Terrier

Inne nazwy tej rasy psów: Yorkshire Terrier, Yorkie

Klasyfikacja FCI: Grupa III. Teriery. Sekcja 4. Teriery miniaturowe.
Nr FCI: 86

Pochodzenie rasy i data powstania	Wielka Brytania, XIX w.n.e.
Przeznaczenie	Pierwotnie szczurołap i łowca królików. Obecnie jest to w zasadzie głównie czarujący pies do towarzystwa
Wielkość miotu	2 -3 szczeniąt
Długość życia	12 - 15 lat
Wzrost	Średnio 19 cm.
Waga	2 - 3,2 kg.
Wymagania	Nadaje się dla początkujących właścicieli psów, choć musi być bardzo dobrze i konsekwentnie wychowany. Rasa ta wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych, w szczególności, gdy chcemy mieć pięknego psa wystawowego. York lubi ruch, ale nie potrzenuje długich spacerów.
Stosunek do dzieci	Nie polecany do domu z małymi dziećmi.
Stosunek do obcych	York podchodzi z rezerwą do obcych mu osób.
Stosunek do psów	Bardzo odważny i często przecenia swoje możliwości nie dając się zastraszyć i zapędzić przez większe psy. Czasami bywa zadziorny i wręcz sam prowokuje bójki. Wskazany jest kontrolowany kontakt z obcymi psami.
Stosunek do innych zwierząt	Wszelkie małe zwierzęta, takie jak myszy czy świnki morskie muszą się mieć na baczności.

Wrażenie ogólne

Najbardziej charakterystyczne dla Yorkshire Terrier jest jego maleńki wzrost i stalowobłękitna szata ze złotym podpaleniem w okolicach głowy. Chód Yorka jest jakby „wyniosły”.

Jest to pies długowłosy, o prostej, jedwabistej sierści sierści, opadającej po obu bokach tułowia, z przedziałkiem biegnącym od nosa do koniuszka ogona. Sylwetka jest opływowa i zwarta. Nosi się dumnie. Ogólnie powinien wydawać się proporcjonalny i energiczny.

Yorkshire Terrier ma dość małą głowę o płaskim czole; kufę średniej długości; ciemne błyszczące oczy i małe stojące uszy w kształcie litery „V”. Pies ten ma krótki, prosty grzbiet, tułów zwarty, proste kończyny i okrągłe łapy. Ogon Yorka jest skrócony w połowie i jest pokryty bujnym włosem, wyraźnie ciemniejszym niż na pozostałych częściach ciała.

Szata

Włos na tułowiu jest średniej długości, zupełnie prosty (nie falowany), błyszczący, w dotyku delikatny i jedwabisty, nie może być wełnisty. Obrost głowy długi, w soczysto płowozłotym odcieniu, na bokach głowy ciemniejszy, tak jak i u nasady uszu i na kufie,
gdzie włos ma być bardzo długi. Podpalanie głowy nie powinno zachodzić na szyję. Z
płowo-złotą okrywą głowy nie mogą się mieszać żadne włosy ciemne lub szare, tzw.
osmolenia.

Umaszczenie

Ciemnostalowo-niebieskie, a nie błękitno-srebrzyste, tzw. płaszczyk obejmuje ciało od guza potylicznego po nasadę ogona, nie może być na nim śladów sierści płowej, brązowej lub ciemnych nalotów. Na klatce piersiowej sierść jest intensywnie podpalana (płowa), błyszcząca. Ogólnie włosy płowe są ciemniejsze u swej nasady niż w połowie długości, a jeszcze jaśnieją na koniuszkach.

Historia rasy

Yorkshire Terrier kojarzy się dzisiaj z luksusem, jednak pierwotnie był psem warstw uboższych.

Jego przodkiem jest nieistniejący obecnie clydedale terier, który był podobny do skye teriera, ale mniejszy. Clydedale terier był psem robotników zatrudnionych w zakładach przemysłu wełnianego, mieszkających nad rzeką Clyde w Szkocji. Używali oni do polowania małego teriera, nazwanego od nazwy okręgu właśnie clydedale terierierem.

Robotnicy opuścili w XIX w. Szkocję i osiedlili się w Yorkshire, dokąd zabrali oczywiście swoje psy. Właśnie tam narodził się yorkshire terrier, wyhodowany przez górników z rejonu West Riding w hrabstwie Yorkshire. Rasa ta jest rezultatem krzyżowania skye teriera, dandie dinmonta i maltańskich terierów z clydedale terierem.

Kłusownictwo było surowo zabronione w wiktoriańskiej Anglii, ale była to codzienna praktyka. Yorkshire terriery oddawały nieocenione usługi wypłaszając i chwytając króliki. Cenną zaletą okazała się wtedy ich długa szata, gdyż znacznie ułatwiała szybkie chwycenie psa w razie konieczności ucieczki. Yorkshire terrier okazał się również namiętnym łowcą szczurów, które były prawdziwą plagą miejsc, w których mieszkali ubodzy górnicy.

Początkowo yorkshire terrier nie był jeszcze tak małym, wręcz miniaturowym psem. Istniał jednak trend do stopniowego zmniejszania tych psów. W hodowli łączono większe suki z mniejszymi partnerami, co również doprowadziło do mocnego zróżnicowania potomstwa.

Obecnie yorkshire terrier w zasadzie przestał być już psem myśliwskim. Tylko w niektórym rejonach Wielkiej Brytanii wciąż pracuje w polu. Stał się za to czarującym psem do towarzystwa, który wszakże nie zapomniał jeszcze o swoich korzeniach.

Charakter i zachowanie

Yorkshire terrier jest jak jego nazwa wskazuje terierem, a nie psem ozdobnym i do dziś zachował typowe cechy i uzdolnienia terierów. Jest psem pewnym siebie, żywym, wesołym, czasami przesadnie wręcz hałaśliwym i wiernym. Yorkshire terrier posiada wesołe usposobienie, duża inteligencję i zdolność adaptacji do nieomal każdych warunków.

Jako pies rodzinny i towarzyszący yorkie okazuje się wspaniałym wręcz kompanem. Silnym jak na swój wzrost, aktywnym, świetnie pływającym psem, który jak każdy terier wciąż jest doskonałym myśliwym. Yorkshire terrier odszukuje bez trudu najmniejszą norę, która w danym momencie staje się najciekawszą rzeczą na świecie, i uparcie czatuje na zamieszkującego nią gryzonia. Wciąż jest to namiętny łowca myszy.

Dla swojej rodziny yorkshire terrier jest bardzo łagodny i uczuciowy. Uwielbia ruch i zawsze chętnie będzie uczestniczył we wszystkich rodzinnych przedsięwzięciach. Yorkie garnie się wręcz do człowieka i jest wręcz zależny od swojej rodziny. Stale garnie się i przymila do swojego właściciela.

Nie jest to jednak rasa psów polecana do rodziny z małymi dziećmi. Powodów jest kilka. Yorkshire terrier jest miniaturowym psem i dziecko mogłoby mu uczynić krzywdę. Również pomimo tego, że to przedstawiciel słynących z odporności na ból terierów, natarczywe zabawy dziecka sprawią temu miniaturowemu psu ból, na który po prostu zareaguje chwilową agresją czyli, może dziecko ugryźć. Dlatego wskazany jest kontakt ze starszymi, dobrze zachowującymi się dziećmi, świadomymi faktu że mają do czynienia tylko z nieco ponad dwukilowym zwierzęciem.

Yorkshire terrier podchodzi zdecydowanie z rezerwą do obcych mu osób i będzie się starał nie wpuścić intruzów do swojego domu czy mieszkania. Jest również bardzo czujny.

Yorkshire terrier, podobnie jak wszystkie małe psy, nie zdaje sobie sprawy ze swojego miniaturowego wzrostu. Jest również jak każdy terier bardzo odważny i często przecenia swoje możliwości nie dając się zastraszyć i zapędzić przez większe psy. Czasami bywa zadziorny i wręcz sam prowokuje bójki. Wskazany jest kontrolowany kontakt z obcymi psami. Szczególnie ważna jest wczesna socjalizacja tej rasy psów. Yorkshire terrier szybko brany na ręce, gdy w pobliżu pojawi się inny pies, nie ma szans na odpowiednią socjalizację i zawieranie psich przyjaźni. Nie ma jednak problemu trzymania kilku psów razem.

Nie należy traktować yorka jak mimozę, o którą trzeba ciągle dbać. To naprawdę jest bardzo odporny i twardy pies, a nie lalka barbie. Nie ma potrzeby umieszczać mu jego posłania obok kaloryfera,  a w normalną pogodę na dworze nie potrzebuje żadnym psich płaszczyków czy sweterków.

Yorkshire terrier, wykazuje umiarkowaną skłonność do dominacji, ale jest niezwykle wręcz hałaśliwym psem.

Psy tej rasy stały się bardzo popularne i należy przy zakupie psa być bardzo ostrożnym. Zawsze należy kupować psa od hodowcy, u którego wszystkie psy żyją razem z rodziną, a nie siedzą zamknięte w klatkach. Należy również unikać szczeniąt bojaźliwych, nerwowych czy oczywiście przesadnie agresywnych.

Choroby i problemy zdrowotne

Najczęstszymi problemami zdrowotnymi yorkshire terriera jest zwichnięcie rzepki oraz zapalenie oczu. Wymagane jest również systematyczne badanie uzębienia i oczu tego psa.

Pielęgnacja

Yorkshire terrier wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych, w szczególności, gdy chcemy mieć pięknego psa wystawowego. Delikatny włos wymaga częstego i systematycznego szczotkowania. Długie włosy psów wystawowych wymagają nacierania oliwą i zawijania na lokówki, aby chronić je przed zniszczeniem w czasie zabaw i szaleństw na wolnym powietrzu.

Zaletą tej rasy psów jest jednak stosunkowo niewielkie linienie, co przy tak długich włosach jest raczej rzadkością.

Idealny dom

Yorkshire terrier może z powodzeniem zaaklimatyzować się do prawie każdych warunków. To idealny pies do trzymania w najmniejszym nawet mieszkaniu i w mieście, oraz na tle „poręczny”, że nie będzie przeszkadzał w żadnej podróży. Obojętnie czy to tramwajem, pociągiem czy samochodem.

Należy jednak podkreślić, że jest to niezwykle głośna i szczekliwa rasa psów, więc trzymając ją w bloku z sąsiadami źle reagującymi na szczekanie psa, możemy wpędzić się w nie lada kłopoty.

Mimo niewielkich wymiarów, „york” jest niezwykle wytrzymały i dobrze się sprawdza jako towarzysz ludzi aktywnych, lubiących wędrówki.

Aktywność

Yorkshire terrier jest bardzo aktywny wewnątrz i wszędzie go pełno. To istny wiercipięta o kipiącym wręcz temperamencie. Pies ten lubi ruch i chętnie przebywa na dworze, ale nie potrzebuje bardzo długich spacerów.

Wychowanie

Yorkshire terrier nadaje się dla początkujących właścicieli psów, choć musi być bardzo dobrze i konsekwentnie, choć wyrozumiale, wychowany. Rozpieszczony yorkshire terrier, który nie uznaje żadnego przewodnika może stać się prawdziwym domowych tyranem. A jest to niestety dość częsty błąd nawet doświadczonych właścicieli.

Yorkshire terriera należy traktować i wychowywać jak każdego, większego od niego psa. No pewno nie wyjdzie właścicielowi na dobre jak będzie traktował swego psa jak mimozę, wiecznie nosił go na rękach i pozwalał mu na wszystko, czego tylko pies zapragnie. Często małe psy traktuje się dosyć niefrasobliwie, niekonsekwentnie i pozwala się im na wszystko, w wyniku czego przejmują one całkiem naturalnie władzę i przewodnictwo w stadzie (czyt. w rodzinie) Jest to tzw. „syndrom małego psa”. Przecież są takie małe, bezbronne jak dzieci, słychać często argumentację właścicieli takich psów. Yorkshire terrier, podobnie jak inne małe psy, nic nie wie o tym, że jest psem miniaturowym i zarówno dla jego dobra, jak i właściciela, należy go traktować jak każdego, normalnego psa.

Należy również pamiętać, że yorkie to terier, więc ma swój „charakterek”, ale naprawdę przy konsekwentnym podejściu wychowanie tego psa jest niezwykle łatwe.


Źródło: www.rasy-psów.com